Budynek, w którym mieści się dom dziecka, został zbudowany końcu XIX wieku (w miejscu starego dworu), przez ziemiańską rodzinę Wołkowickich, która w czasie II wojny światowej wyemigrowała z kraju. Od 1944 roku stał się on własnością rodziny Konopków. W latach 1945-1951 mieściło się w nim liceum rolnicze.

 

 

 

Budynek pałacowy jest w stylu neogotyckim: murowany, otynkowany, zwrócony frontem na północ do ulicy Sobieskiego. Zbudowany w rzucie prostokąta, ma piętro i mieszkalne poddasze. Budynek posiada dach wielopołaciowy kryty blachą.
Układ wnętrza jest dwutraktowy, z dwiema klatkami schodowymi. W salach na piętrze zachowały się parkietowe posadzki układane w kwadraty, natomiast w części południowo-wschodniej parteru salon ze sztukateriami na suficie,  

 

 

 

jak też murowany kominek z XIX wieku.

 

 

Pierwotnie pałac otoczony był parkiem krajobrazowym z I połowy XIX wieku, urządzony na planie prostokąta. Swobodny układ dróg i ścieżek obiegał park dookoła i dzielił go na pola różnej wielkości, na których występowały grupy drzew i krzewów. W południowej części parku urządzony był akwedukt doprowadzający wodę do dwóch stawów przedzielonych groblą. Główna oś kompozycyjna parku biegła w kierunku zachodnim zgodnie z podłużną osią pałacu, poprzez centralną polanę. Przed zachodnią elewacją pałacu oś główna przecinała się z osią boczną skierowaną ku południowi, poprzez groblę, na otwartą panoramę zalesionych wzgórz. 

 

 

Obecnie układ kompozycyjny został zmieniony, część parku przyłączono do istniejącej wówczas Wytwórni Sprzętu Sportowego. Osie widokowe i układ ścieżek został zatarty wskutek niewłaściwych nasadzeń w okresie powojennym. Rozrośnięte drzewa zniekształciły małe wnętrza parkowe, które stały się mało czytelne a liczne samosiejki przy brzegach stawów zatarły przejrzystość panoramy widokowej. Obecnie park ogrodzony jest siatką. 

 

 

 

Elementy, które się zachowały to filary bramy przy wjeździe, aleja prowadząca do pałacu, kilka okazów starych dębów i lip, oraz dwa zarośnięte stawy. Na terenie parku, naprzeciw północnej elewacji pałacu znajduje się piwnica ceglana sklepiona kolebkowo, wykonana w nasypie z około połowy XIX wieku. 

 

 

 

Obok pałacu od strony wschodniej pozostały niektóre zabudowania gospodarcze przynależne do pałacu. Część z nich w okresie powojennym wykorzystywana była jako magazyny.
Na terenie klasycystycznej oranżerii dworskiej powstała wspomniana wcześniej Wytwórnia Sprzętu Sportowego „POLSPORT." Przejęła ona również część parku oraz teren z sadem drzew owocowych. Na tym terenie pobudowano parterowe zaplecze magazynowo-produkcyjne tego zakładu.
Pałac zaliczany jest do zabytków III klasy. W 1982 roku został wpisany do krajowego rejestru zabytków.
Park, brama wjazdowa, piwnica, stawy wymagają renowacji. Jednak obiekt pałacu, utrzymany jest w dobrym stanie dzięki remontom, które odbywały się sukcesywnie od chwili utworzenia domu dziecka aż do chwili obecnej.

 

 

 

Dzięki tym staraniom i zabiegom obiekt pałacu może cieszyć nasze oczy oraz być wizytówką Strzyżowa, ponieważ położony jest przy trasie przelotowej Rzeszów-Krosno.